วันอาทิตย์ที่ 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

เรื่องลึกลับที่”สี่เสาแลนด์”

เล่าขานกันว่าที่”บ้านสี่เสา”นั้นน่าสพรึงกลัวยิ่งกว่า”ลัดดาแลนด์”

มีเรื่องราวลึกลับเกิดขึ้นมากมายในบ้านหลังนี้
แต่ทั้งหมดเป็นเพียงเสียงร่ำลือ 

ไม่เคยมีใครได้เห็น

จนกระทั่งช่วงวันสงกรานต์ที่ผ่านมา  “ผู้บัญชาการ”เหล่าทัพต่างๆตบเท้าเข้าบ้านสี่เสาโดยพร้อมเพรียงกัน
เป็นการ”ตบเท้า”โดยไม่ต้องตากฝน
ไม่ต้องเอาอาวุธมาโชว์

และไม่ต้องมีการประกาศว่าจะไปถึงที่หมายภายในกี่ชั่วโมง

ผบ.เหล่าทัพต่างเข้าแถวรดน้ำขอพร”ป๋า”

ทุกอย่างดูเหมือนจะปกติ  แต่แท้จริงแล้วไม่ปกติ
 เพราะสีหน้าของนายทหารทุกคนตอนที่เดินไปรดน้ำ”ป๋า”กลับตอนที่เดินออกมานั้นแตกต่างกันอย่างชัดเจน

ตอนเดินไปหา”ป๋า”หน้าตาปกติ  แต่ตอนเดินออกมากลับ”ขาวซีด”ยิ่งกว่าใช้”ไวท์เทนนิ่ง”

หน้าตาตระหนกตกใจเหมือนเดินออกจากบ้านผีสิง

นายทหารที่ใกล้ชิดทุกคนเห็น แต่ไม่กล้าถาม 
 จนเมื่อเจ้านายขึ้นรถ  ทส.จึงเอ่ยถามเบาๆ
 “นายครับ  เกิดอะไรขึ้นครับ ทำไมหน้าตานายถึงซีดขนาดนั้น”
 เจ้านายสูดหายใจอย่างแรง
 “ข้าเชื่อแล้วว่าที่เขาลือกันเป็นเรื่องจริง”

 “เรื่องอะไรครับ นาย”

เจ้านายไม่ตอบทันที  แต่เล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง

“ตอนที่ข้ารดน้ำที่มือป๋า  ข้าก็มัวแต่อวยพรและมองหน้าป๋า  แต่พอพูดจบ ข้าก็เหลือบลงไปดูน้ำในขันใบเล็กว่าเทหมดแล้วหรือยัง”ผบ.ถอนใจเฮือก

“ตอนนั้นเองข้าจึงได้เห็นว่าน้ำที่ข้ารดไปนั้น  ไม่โดนมือป๋าเลย”

“ป๋าเอามือหลบหรือครับ”ลูกน้องถาม

“ไม่ได้หลบ” ผบ.ตอบเสียงสั่น”แต่ข้าไม่เห็นมือป๋าเลย”

“มือที่มองไม่เห็น...มีจริงๆด้วย”

ที่มา มติชนออนไลน์